پپتیدهای مصنوعی و پروتئین های نوترکیب که به طور جداگانه به عنوان آنتی ژن عمل می کنند

اگر هدف از آماده سازی آنتی بادی صرفاً برای تشخیص wb باشد، استفاده از پپتید کوچک مصنوعی به عنوان آنتی ژن مقرون به صرفه و سریع است، اما به دلیل انتخاب نامناسب بخش پپتیدی، خطر ایمنی زایی ضعیف یا عدم بازسازی مجدد وجود دارد.از آنجایی که آماده سازی آنتی بادی به یک دوره طولانی نیاز دارد، دو یا سه بخش مختلف پپتیدی اغلب برای تهیه آنتی بادی با استفاده از آنتی ژن پلی پپتیدی برای اطمینان از میزان موفقیت آزمایش انتخاب می شوند.

خلوص آنتی ژن پلی پپتیدی برای ایمن سازی باید بیشتر از 80 درصد باشد.اگرچه خلوص بالاتر از نظر تئوری می تواند آنتی بادی هایی با ویژگی بهتر به دست آورد، در عمل، حیوانات همیشه تعداد زیادی آنتی بادی غیر اختصاصی تولید می کنند، بنابراین مزایای خلوص آنتی ژن را پنهان می کنند.

علاوه بر این، تهیه آنتی بادی از پپتیدهای کوچک باید به آنتی ژن حامل مناسب متصل شود تا ایمنی زایی آن افزایش یابد.دو ناقل رایج آنتی ژنی KLH و BSA هستند.